Επειδή ως συνήθως, μετά από ένα μεγάλο και εντυπωσιακό γεγονός, καλό ή κακό, αυτός εδώ ο λαός μας έχει την απίστευτη ικανότητα να γεννάει εντός λίγων ωρών κορυφαίους ειδήμονες επί παντός θέματος, και επειδή ο θόρυβος από τις επιτυχίες του τενίστα Στάφανου Τσιτσιπά συνεχίζει να μεγαλώνει, και μπράβο του που τα καραφέρνει τόσο καλά, εμείς εδώ στο Galatsisports, που δεν είμαστε ειδικοί στο τένις, είπαμε να σας πούμε μερικά πράγματα για τον Τσιτσιπά, για να μην νοιώθουμε εκτός κλίματος.
O Στέφανος Τσιτσιπάς γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου 1998, από τον προπονητή του τένις Απόστολο Τσιτσιπά και την Ρωσίδα, πρώην τενίστρια Τζούλια Σαλνίκοβα, η οποία τον Οκτώβριο του 1990 βρισκόταν στο νο 194 της παγκόσμιας κατάταξης. Κόρη κι αυτή ενός Ολυμπιονίκη, του Σεργκέι Σαλνίκοφ, διεθνή ποδοσφαιριστή της Σπαρτάκ Μόσχας και βασικού στελέχους της Εθνικής ομάδας της ΕΣΣΔ, που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης το 1956.
Ο Στέφανος Τσιτσιπάς δούλεψε πολύ, δούλεψε σωστά, σε αθλητικό οικογενειακό περιβάλλον, και οι επιτυχίες του είναι το αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς του. Το που θα φτάσει εξαρτάται από όλους εκείνους τους παράγοντες που καθορίζουν τη πορεία κορυφαίων αθλητών του πλανήτη.
«Οι γονείς μου ήταν μέσα στον χώρο του τένις, αφού ο πατέρας μου τελείωσε τη Γυμναστική Ακαδημία στην Αθήνα και η μητέρα μου ήταν επαγγελματίας τενίστρια, και στη συνέχεια σχολιαστής αγώνων τένις. Και οι δύο δούλευαν στον Αστέρα της Βουλιαγμένης ως προπονητές και εκεί ήταν που ξεκίνησαν όλα» έχει πει σε παλαιότερη συνέντευξή του. Ποια ήταν τα βασικά ερεθίσματα που τον έκαναν να ασχοληθεί με το τένις; «Ξεκίνησα στα γήπεδα του Αστέρα, στην ηλικία των τριών ετών, αλλά όχι τόσο σοβαρά. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι ήμουν σχεδόν όλη μέρα εκεί και καμιά φορά έπαιζα τένις» απαντά.
Ευχόμενοι στο Στέφανο Τσιτσιπά κάθε επιτυχία του θυμίζουμε κάτι που είπε ο μεγάλος ποιητής και νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης, “Η επιτυχία έχει 3Τ: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη.”
Το Galatsisports θα ήταν ιδαίτερα χαρούμενο, αν το παράδειγμα του Στέφανου Τσιτσιπά ακουλουθούσαν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά που θα πλημμύριζαν τα γήπεδα του τένις.
Τα γήπεδα για τένις, γιατί οι ρακέτες δεν είναι…τένις.