Λάβαμε πριν λίγο στο e-mail μας, νέο κείμενο του γνωστού Γαλατσιώτη Γιάννη Κατσώνη του Θανάση, που αναφέρεται στο Δήμαρχο Γαλατσίου, κ. Γ. Μαρκόπουλο.
Σας το παρουσιάζουμε αυτούσιο. (ΣΣ. η εικόνα που το συνοδεύει προέκυψε από σχετικές με το κείμενο παρουσίες του Δημάρχου σε TV και sites)
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΘΡΑΣΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ
Ο υπερδραστήριος πρώτος πολίτης της δημοτικής μας εξουσίας είναι σε κάθε καιρό και τόπο πρώτος εργάτης με τη τσάπα στο χέρι με το φτυάρι, με το δικούλι στον ώμο καβάλα στο μηχανάκι. Υποκαθιστά τις υπηρεσίες και δια της παρουσίας του ουσιαστικά τις απαξιώνει ως ανίκανες να λειτουργήσουν για τα θεσμικά τους αυτονόητα.
H απαξίωση και ο ‘ευνουχισμός’ των Δημοτικών υπηρεσιών γίνεται το άλλοθι των τουλάχιστον αμφιλεγόμενων απευθείας αναθέσεων στις οποίες επιδίδεται με πάθος ο πρώτος πολίτης του Δήμου μας.
Οι εικόνες της χειρωνακτικής του συμμετοχής στα πάντα όλα, καλλιεργούν στους αφελώς καλοπροαίρετους την αίσθηση-ψευδαίσθηση της επιτυχημένης διαχείρισης και συνάμα προσθέτουν και τα ανάλογα ψηφοθηρικά αποτελέσματα.
Και το αυτονόητο ερώτημα. Οι Γαλατσιώτες και οι Γαλατσιώτισσες του έδωσαν ένα τόσο μεγάλο ποσοστό (61.34% ) ως ικανό εργάτη, κηπουρό, εκχιονιστή κλπ ή ως ικανό να στελεχώνει τα ανάλογα συνεργεία και τις υπηρεσίες του Δήμου, για την καλύτερη και λειτουργικότερη προσφορά προς τους δημότες-τισσες?
Αυτή η διοικητικά ευνουχισμένη και ανεπαρκής, εκτός ελαχίστων ανεξαρτήτων από τη συμβολή του, θετικών και αποτελεσματικών τομέων της λειτουργία των Δημοτικών υπηρεσιών, έχει όνομα επώνυμο και συνέπειες αρνητικές. Και οι αρνητικές συνέπειες αποτυπώνονται δραματικά στην εικόνα που παρουσιάζουν στα Δημοτικά Συμβούλια, οι συμπολιτευόμενοι σύμβουλοι, ως στρατιωτάκια αμίλητα και ακούνητα που παίζαμε κάποτε ως παιδάκια στις γειτονιές του Δήμου μας.
Εν όψη δε των επερχόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών, ζητάει την ψήφο μας για να συνεχίσει και να τελειώσει το τρισμέγιστο τίποτα του.
ΕΠΙΜΥΘΙΟ¨!!! ” Ο άνθρωπος μοιάζει με αριθμητικό κλάσμα όπου ο αριθμητής είναι ο πραγματικός εαυτός του και ο παρονομαστής η ιδέα που έχει για τον εαυτό του. Όσο ο παρονομαστής διογκώνεται προς το άπειρο τόσο το κλάσμα τείνει προς το μηδέν” (Λέων Τολστόι).
ΓΑΛΑΤΣΙ 6-7-2022
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΘ. ΚΑΤΣΩΝΗΣ
