Που θα σταματήσουμε ως κοινωνία τελικά;
Μήνας Σεπτέμβρης, μήνας εγγραφών σε κάθε είδους σχολείου, φροντιστηρίου, δραστηριότητας. Πανικόβλητοι γονείς ρωτούν δεξιά και αριστερά φίλους, γνωστούς και γείτονες, να μάθουν ποιός, που, και με πόσα θα “διαμορφώσει” ή θα “παραμορφώσει” το μυαλουδάκι και το κορμάκι των βλασταριών τους.
Διαφημίσεις σε όλα τα ΜΜΕ και κοινωνικά δίκτυα, με πατροπαράδοτες αφίσεις σε τοίχους και κολώνες και χέρι-χέρι αφισάκια! Εδώ το καλό “μαγαζί”. Και καλά όλα αυτά, μεγάλα παιδιά είμαστε, το καλό των κανακάριδων μας θέλουμε. Όλοι μας! Αλλά…
Αλλά ρε παλληκάρια και λεβέντισες…
Φροντιστήρια για Μαθητές ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ;;; Ακαδημίες Αθλημάτων για μωρά ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ;;; Και τα μυαλά στα κάγκελα για τις επιδόσεις των μωρών σε διαγωνισμούς και αγώνες;;; Που πάμε ρε σεις;;;
Υποτίθεται ότι κάθε οικογένεια έχει τουλάχιστον ένα (1) άτομο σε ανεργία, άρα μπορεί αντικειμενικά να ασχοληθεί με τα παιδιά! Άφήστε για αλάνες δεν μιλάω…ας είναι καλά τα κινητά και τα tablets.
Γιατί φροντιστήριο;;;
Γιατί “παρκάρισμα” στην Ακαδημία κάποιου Αθλητικού Συλλόγου;;;
Γιατί λιγοστεύουμε περισσότερο τον οικογενειακό-δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά μας;;;
Για να έχουμε να παραπονιέμαστε που δεν ζούμε σε κάποια Φιλανδία ή Νορβηγία που τα παιδιά παίζουν μαθαίνοντας και μαθαίνουν παίζοντας;;; Για να βρίζουμε ολημερείς το Κράτος που δεν φρόντισε…να μας αλλάξει τα μυαλά;;;
Άντε λοιπόν, ας στείλουμε το 8χρονο φροντιστήριο επειδή δεν είμαστε ικανοί να του πούμε πόσο κάνει 2+2, να του το μάθει κάποιος δάσκαλος- ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ με εμπειρία χθεσινή!
Άντε λοιπόν, ας στείλουμε το 4χρονο να μάθει Ποδόσφαιρο και Μπάσκετ και ότι άλλο, από κάθε πικραμένο “κάποιον που ξέρει” και κάθε “μαύρα τα παίρνω και φόρο δε πληρώνω”…
Άντε λοιπόν… και μετά θάχουμε να κράζουμε Δασκάλους – Μηπιαγωγούς και λοιπούς επιστήμονες επειδή “αδίκησαν” μαζί με το Κράτος, το βλαστάρι μας!
Αντε και καλό χειμώνα!!!