στα ΚΛΑΡΙΝΑ η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΖΕΙ
Μία μοντέρνα από την Αθήνα
όμορφη τσαχπίνα φίνα
ερωτεύτηκε ένα βλάχο
να χει στο πλευρό της βράχο
……………
Δημοτικότροπο πανηγυριώτικο άσμα από τη φωνή της Γιώτας Γρίβα και το πανηγύρι στον Ξηριά του Καρπενησίου.
Το απόλυτο ξεφάντωμα χθές βραδυ του Αη Λια στο παγκύρ , ενισχύοντας μία μακρόχρονη και αδιάλειπτη ιστορία έστω και μέσω πολλαπλών οικονομικών νεφών για φέτος.
Υπάρχει απόλυτη επίγνωση ότι τα παρελθόντα συνέβησαν ,τα παρόντα συμβαίνουν και τα μελλούμενα θα συμβούν πέρα και έξω από την αποκλειστικότητα της ανθρώπινης βούλησης.
Ετσι πορευτήκαμε μέχρι τώρα και έτσι θα πορευόμαστε πάντα
Το πανηγύρι όμως ειναι αποκλειστικά δικιά μας υπόθεση για τους πολλούς και δύσκολα θα το απονευρώσει η θα το απαξιώσει κάποιος.
Δεν αποτελεί δε αυτό μόνο μακρινή νοσταλγία των μπούμερς είναι ακόμη μία έντονα ζωντανή πραγματικότητα
Αντανακλά δε και σήμερα την πόλη κοινωνικά ταξικά αισθητικά, συνειδητά μπορεί και ασυνείδητα
Ως μία διαδικασία για τους πολλούς ταυτιζόμαστε μαζί του και το στηρίζουμε και ως έναν από τους καθρέφτες της αυτογνωσίας μας
Εχει βέβαια και αυτό τα δικά του να παλέψει και ως ζητήματα ύπαρξης
Το youtube τα μπαράκια το street party τα river party τα φεστιβάλ τις γιορτές του δάσους
Δεν αφήνεται όμως μοιρολατρικά και μόνο στις υπερφυσικές δυνάμεις του αναληφθέντα Προφήτη Ηλία
Αντιστέκεται με σύγχρονη ηλεκτρονική κονσόλα ήχου πολλών ντεσιμπέλ και ελεγχόμενου echo, με πολύχρωμο φωτισμό και λεντοταινίες.
Mε τη συνδρομή από φίρμες του ειδους, όπως ο Βελισσάρης και η Γιώτα Γρίβα και γλέντι μέχρι να βγει ο ήλιος απ το Κρικελιώτικο.
Μεταλλάχθηκε σε σύνθεση ποιότητα και μέγεθος καθ εικόνα της προόδου ο πυρήνας του όμως παραμένει αναλλοίωτος
Η πόλη το αγάπησε και το αγαπά ίσως γιατί έχει καταγραφεί στο πολιτισμικό της dna και αποτελεί την απόλυτη εικόνα της καθ ημάς Ανατολής
Η παιδική μας λαχτάρα για ένα σουβλάκι και μία πορτοκαλάδα
Η εφηβική μας αναζήτηση στο χώρο που λειτουργούσε δευτερογενώς και ως νυφοπάζαρο.
Το χάζι του μεσήλικα παρατηρητή με το ψητό στη λαδόκολλα και τά κουτάκια μπύρας.
Ετερόκλητη αλλά αρμονική συνύπαρξη στις 20 Ιουλίου και για δυο βραδιές στον Ξηριά
Παρόντες πλέον στη πλειοψηφία του νεολαίοι με τα πολλά τατουάζ και κοπελίτσες με την κοιλίτσα έξω.
Μετανάστες με περπατησία από το διάβα των βουνών της Κακαβιάς με βλέμματα συνήθως φοβισμένα και με μία ημιαυθάδη αναζήτηση επαφής
Παρόντες και φραγκάτοι Αμερικάνοι για κοινωνική επικοινωνία και με την υπεροχή του σνομπ έστω καθήμενοι σε πλαστική καρέκλα και με το μαύρο Τζόνι σε πλαστικό ποτήρι
Ανεπεξέργαστη και ασυνάρτητη παράσταση εικόνας ήχου και οσμής
Είναι το παγκύρ ταυτοτική έκφραση του ουσιαστικού μας ,οργανικό κομμάτι της πόλης, λειτουργική διαδικασία στις δύσκολες εποχές που ζούμε, με μία αίγλη που ακόμα συγκινεί για αυτό και τα αγαπάμε πέρα και έξω απ τον ελιτισμό της δηθενιάς
Ακόμα δε και αν κάποιοι υπερμεσήλικες τώρα που με τη ζέστη δεν μπορούμε να κλείσουμε παράθυρα, χάνουμε τον ύπνο μας απ τις δυνατές μουσικές και για δύο βράδια.
Καλά Αυγουστιάτικα πανηγύρια πατριώτες…………
