John Robinson(American_football_coach): “I never criticize a player until they are first convinced of my unconditional confidence in their abilities.”
Σε ελεύθερη μετάφραση:’Ποτέ δεν επικρίνω έναν παίκτη μέχρι να πειστεί πρώτα για την άνευ όρων εμπιστοσύνη μου στις ικανότητές τους.’
To 1978, στο βιβλίο του καθηγητή ΤΕΦΑΑ κ. Μιχ. Γ. Αναστασιάδη, “ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗΣ” σελ. 48, υπάρχει η εξής παράγραφος:
“Ο προπονητής πρέπει να συνειδητοποιήσει μια πραγματικότητα…ότι η ομάδα αποτελείται από 10 ή περισσότερα διαφορετικά άτομα. Πρέπει να καταλάβει ότι έχει να αντιμετωπίσει δέκα παίκτες που διαφέρουν μεταξύ τους πολύ ή λίγο, σε βαθμό πάντως που να μην μπορεί να χρησιμοποιήσει τον ίδιο τρόπο για την καθοδήγησή τους. Κάθε πάικτης, από ψυχολογική άποψη, είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα, μια άλλη περίπτωση και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.”
Το 2010, στο ίδιο βιβλίο, του ίδιου δασκάλου-καθηγητή-προπονητή, αναφέρεται μεταξύ άλλων: “Δεν μπορεί πια ο προπονητής να αισιοδοξεί ότι θα τα βγάλει πέρα με μια ομάδα νέων και ιδιόμορφων ανθρώπων με μοναδικά εφόδια τον τίτλο του παλιού αθλητή ή μερικές τεχνικές γνώσεις. Η ψυχολογία έχει μπει για καλά στην αθλητική ζωή και ο προπονητής δεν μπορεί να αγνοήσει την πραγματικότητα αυτή. …Ο προπονητής είναι ένας «δάσκαλος» και ο παίκτης δεν παύει να είναι ένας «μαθητής». Επομένως πρέπει να γνωρίζει ορισμένα βασικά πράγματα που έχουν σχέση με τη μάθηση και τη διδασκαλία, για να μπορέσει να μεταδώσει καλύτερα τις σκέψεις του και να ενεργοποιήσει με τα κατάλληλα κίνητρα τους «μαθητές» του, δηλαδή τους παίκτες.
Σήμερα, είμαστε πλήρεις από ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ όλων των αθλημάτων!!! Κάθε Σύλλογος γειτονιάς, κάθε Αθλητικός Όμιλος, κάθε Δήμος, προσφέρει για τα παιδιά μας των 5-18 ετών, προγράμματα Αθλητικών Ακαδημιών! Με τι και ποιούς προπονητές;;;
Πόσοι από αυτούς έχουν διαβάσει, έστω και ώς απλή ανάγνωση, βιβλία όπως και τα παραπάνω; Θεωρητικά, θα πρέπει να τα έχουν μελετήσει όλοι οι Προπονητές που έχουν αποφοιτήσει από ΑΕΙ / ΤΕΦΑΑ!!! Πιθανά να τα έχουν διαβάσει και οι άλλοι, οι προπονητές των απλών σχολών προπονητών της ΓΓΑ και των Ομοσπονδιών.
Δυστυχώς όμως, η ανυπαρξία γνώσεων ΑΘλητικής Ψυχολογίας, γίνεται φανερή αμέσως μόλις κάποιος θεατής προσπαθήσει να ερμηνεύσει τις εκρήξεις οργής και θυμού διαφόρων προπονητών προς τους αθλητές τους, οι οποίες είναι σχεδόν πάντα αντιστρόφως ανάλογες της αγωνιστικής ή προπονητικής σημασίας της στιγμής.
Αυτή η ανυπαρξία επαφής με την Αθλητική Ψυχολογία, είναι η αιτία των περίεργων μεταπτώσεων απόδοσης αθλητών, ή και ολόκληρης της ομάδας, τη στιγμή που φαινομενικά όλα πάνε καλά.
Είναι σίγουρο ότι οι Προπονητές (αλλά και οι Σύλλογοι γενικότερα) έχουν να αντιμετωπίσουν περίεργες καταστάσεις όπως το “baby parking” στις Ακαδημίες, τους γονείς-προπονητές-για-το-παιδι-τους, και τους προπονητές εξέδρας!
Είναι πάντως περισσότερο σίγουρο, ότι οι ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ερασιτεχνών αθλητών, ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ να είναι ΚΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ και ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΙ και για αυτό πρέπει να φροντίσουν οι ΣΥΛΛΟΓΟΙ και όλοι όσοι παρέχουν υπηρεσίες ΟΜΑΔΑΣ!!!
Για όσους από εσάς ενδιαφέρεστε για περισσότερες σχετικές πληροφορίες, σας προτείνουμε αναπιφύλακτα το site του Αθλητικού Ψυχολόγου κ.ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΡΩΤΗ www.sportpsychologist.gr
Κώστας Κοντώσης
