(και εννοούμε τον ερασιτεχνικό αθλητισμό)!
Στη σύγχρονη τουλάχιστον ιστορία του τόπου μας και της χώρας μας, πολλά μέλη της Αθλητικής οικογένειας, διακριθέντα ή μη, χρησιμοποίησαν την αθλητική τους εικόνα και δημοσιότητα σαν εφαλτήριο στη πολιτική σκηνή.
Τίποτα το κατακριτέο σε αυτή τη πράξη τους!
Το πρόβλημα δημιουργείται όταν, μετά την επιτυχή τους προσγείωση στην πολιτική σκηνή, ξεχνούν το σημείο εκκίνησης τους.
Ξεχνούν τον ιδρώτα που έχυσαν για να πετύχουν ένα ευγενή στόχο, το χρόνο που κατανάλωσαν γι’ αυτό, και τις στιγμές έντασης και συγκίνησης.
Ξεχνούν τα οράματα που είχαν για ένα καλύτερο αθλητικό μέλλον, με αθλητικές υποδομές, με αθλητική «διοίκηση», αθλητική οργάνωση, αθλητική συμπεριφορά, και τρόπο ζωής.
Ξεχνούν το αθλητικό ιδεώδες και το «ευ αγωνίζεσθε».
Σκεφτείτε πόσα παραδείγματα τέτοιων περιπτώσεων έχετε ζήσει, δει και ακούσει γύρω σας. Από τη κεντρική κυβέρνηση και διοίκηση αυτής της χώρας μέχρι το τοπικό μικρόκοσμό σας στη πόλη σας. Πάρα πολλά!!! Δυστυχώς πάρα πολλά!!!
Και ερχόμαστε στο …αύριο!
Στο μικρόκοσμο που λέγεται Γαλάτσι, από τις 3 ήδη ανακοινωθείσες υποψηφιότητες για Δήμαρχο στις επόμενες εκλογές, οι 2 προέρχονται από το χώρο του Αθλητισμού! Μέχρι στιγμής!!!
Τίποτα το κατακριτέο και εδώ!
Αλλά,
ποιος μπορεί και πώς να δεσμευθεί ότι από σήμερα και στο εξής θα υπάρχει Πολιτική στον Αθλητισμό;
ποιος μπορεί να δεσμευθεί και να κάνει πράξη τα οράματά του με τη Πολιτική στον Αθλητισμό;
ποιος μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες τέτοιες που να προωθούν τον «αθλητικό» τρόπο ζωής από τον «πολιτικό» τοιούτον;
ποιος μπορεί να δώσει πνοή ευγενούς «αθλητικού» αγώνα για τον στόχο του αύριο, αντί του «πολιτικού» ωχαδερφισμού και αρτηριοσκληρωτικού συμβιβασμού;
Ποιος;
Λυπάμαι, δεν έχω την απάντηση!
Θα συνεχίσω όμως να τη ψάχνω, και μακάρι για όλα τα παιδιά μας, αγόρια και κορίτσια των στίβων, κολυμβητηρίων και γηπέδων, να τη βρω και να τους τη δείξω!
Κ. Κοντώσης
