«Δε σας θέλουμε! Μόνοι μας τα κάνουμε όλα!»
Αυτό μάλλον είναι το κοινό σλόγκαν για τους αθλητικούς συλλόγους της περιοχής μας και ίσως για τους περισσότερους πανελλαδικά.
Σλόγκαν που προκύπτει από την απαξία χρήσης των μέσων επικοινωνίας, και τη παντελή έλλειψη πληροφόρησης.
Ανενεργές ή ανημέρωτες επίσημες σελίδες συλλόγων, κανένα νέο δεν επικοινωνείται επισήμως, απλά σκοτάδι.
Και αν το αγωνιστικό κομμάτι γίνεται γνωστό μέσα από τα αποτελέσματα που δημοσιεύονται, από τις ενώσεις κυρίως, όταν δημοσιεύονται, το διοικητικό κομμάτι των Συλλόγων, φυλάσσεται κρυφό ως κόρη οφθαλμού.
Καμμιά ανακοίνωση για Τακτικές Γενικές Συνελεύσεις, καμμιά ανακοίνωση για Οικονομικούς απολογισμούς και προϋπολογισμούς.
Καμμιά ανακοίνωση για σχεδιασμούς νέας χρονιάς και για οριοθέτηση στόχων.
Μόνο τις Ακαδημίες, που φέρνουν έσοδα, καίγονται να διαφημίσουν ποικιλοτρόπως οι κρατούντες.
Αθλητικοί Σύλλογοι που «διοικούνται» από άγνωστα στο ευρύ κοινό άτομα, άτομα που ταυτόχρονα παραπονιούνται για έλλειψη προφοράς εθελοντικής συμμετοχής στα κοινά.
Αθλητικοί Σύλλογοι που έχουν καταντήσει μαγαζάκια κάποιων οι οποίοι μάλιστα βιοπορίζονται 100% από αυτούς.
Αθλητικοί Σύλλογοι που χρησιμοποιούνται για «πολιτική» ανέλιξη κάποιων «προέδρων», οι οποίοι δε διστάζουν να διαφημίζουν ψεύτικα βιογραφικά, για μια καλύτερη θεσούλα όπου νάναι.
Στη χώρα του «είσαι ότι δηλώσεις», είναι πλέον εύκολο να χειραγωγείς την ανθρώπινη μάζα που σε περιστοιχίζει, χωρίς να της δίνεις και πολλά – πολλά για να σε κρίνει.
Και πορευόμαστε έτσι, χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς διαφάνεια, απλά γιατί κάποιοι μπορούν, και οι πολλοί αδιαφορούν.
Και μετά μετράμε τις αποτυχίες σε ολυμπιακούς αγώνες, και παθαίνουμε ντελίριο περηφάνειας με τις λίγες – ελάχιστες – μοναχικές επιτυχίες.
Άντε, καλή νέα αθλητική χρονιά, με υγεία και … όπου βγεί!
Κώστας Κοντώσης
